Inmiddels zijn we in een ander deel van Canada beland, namelijk in Calgary, in de provincie Alberta in het midden- westen van Canada. Het is 5 1/2 uur vliegen van Halifax en het is hier een stuk kouder dan het daar was, namelijk een graad of 14. Ook nu hebben we een Dodge Grand Caravan huurauto, waarmee we al bijna een aanrijding hadden toen we koud op weg waren naar downtown Calgary, op zoek naar ons hotel. Nu weten we ook weer waarom we in het rustige Brummen wonen en niet in het westen, wat eendrukte hier op de weg! Gelukkig werkt de GPS goed en komen we bij het hotel aan, het Marriotthotel, pal naast de 190 m hoge Calgary Tower. Na wat zoekwerk hebben we een parkeergarage vlak bij het hotel gevonden, ingecheckt in het hotel en is het tijd om Calgary te gaan verkennen.

Omdat het hier 3 uur vroeger is dan op Nova Scotia, is ons ritme weer fijn in de waar, maar goed. We gaan eerst de Calgary Tower in, met de lift naar 160m waar een prachtig uitzicht op ons wacht. Heel in de verte zijn zelfs de Rocky Mountains te zien, met sneeuw!

Als we weer veilig op de begane grond zijn, wandelen we door Calgary naar de Bow River, waar we door het park lopen. Een mooi stukje natuur midden in de stad.

Morgen willen we wel naar Jose's oom Bernard, die 100 km boven Calgary woont, maar geen internet heeft.Gelukkig zijn hij en zijn vrouw enthousiast als we vragen of het uitkomt dat we morgen op visitekomen!

Na een heerlijk diner bij een pub gaan we bijtijds slapen, want die jetlag is ertoch wel een beetje, inmiddels.

Dinsdag 10 juni gaan we eerst naar het Glenbow museum, dat gelegen is vlak naast ons hotel en het grootste museum is van West Canada. Hier is een grote, afwisselende expositie ingericht. We zien onder meer Canadese kunst, maar interessanter voor ons is de derde etage, waar de geschiedenis van Canada uitgebeeld is. Erg mooi en indrukwekkend!

Daarna gaan we naar het Olympic Park, iets ten noorden van Calgay.HIer staan de springschansen en de bobsleebaan van de Olympische spelen van 1988. Bovenop de hoge 90m-schans hebben we een prachtig uitzicht. De ijsbaan, de Olympic Oval, is ergens anders gelegen, bij de univeristeit. Omdat we nog naar Jose's oom willen, gaan we daar maar niet meer naartoe.

De rit naar Sundre, waar Bernard en Riek wonen, is veel fijner te rijden dan in Calgary. Wat een rust op de wegen! Het is agrarisch gebied, met veel akkerbouw en veeteelt (vleeskoeien denken we, maar ook wel melkvee) en we zien tot onze verbazing ook ja-knikkers. Eenmaal bij de familie wacht ons een warm ontvangst. Twee dochters van Riek en Bernard zijn ook aanwezig en we kletsen gezellig over van alles en nog wat. Alle familiefoto's komen te voorschijn en we leren de familie ene beetje kennen (maar ik weet nu al niet meer precies hoe het zit ;-) ). Het blijkt dat er veel olie in de grond hier zit, naar schatting genoeg voor de komende 400 jaar voor heel Noord-Amerka als we het moeten geloven. Alleen is het lastig de olie te winnen, vandaar dat het niet zo bekend is.

Morgen gaan we al weer verder, de stad uit, de bergen in!