Zoals vanmorgen al gemeld, hebben we vandaag de Gouden Cirkel gereden. Dit is de naam van de toeristische route langs Thingvellir, Geysir en Gulfoss. Veel mensen die een stopover op IJsland maken, doen dit rondje georganiseerd en snel, vanuit Reykjavik. Wij niet, wij hebben alle tijd en gaan dus eerst maar eens rustig naar Thingvellir rijden, via de hobbeldebobbelweg. Helaas is het erg grauw en grijs, maar volgens de IJslandse versie van buienradar wordt het rond 18u vanavond zonnig. We zullen zien.

Na een kopje koffie (lekkere koffie! De Canadezen moeten hier eens op koffiezetles gaan!) bij het bezoekerscenttrum gaan we wandelen. We lopen langs, door en over de Midden-Atlantische rug. Inderdaad, het breukvlak tussen de Noord-Amerikaanse en Euraziatische korst. Deze rug ligt grotendeels op de bodem van de Atlantische oceaan en is maar op een paar plaatsen boven water zichtbaar, bijvoorbeeld bij de Azoren en hier op IJsland. Hier, bij Thingvellir, drijven beide aardkorsten langzaam uit elkaar, 1 à 2 cm per jaar. IJsland wordt elk jaar iets groter. Dat het uit elkaar bewegen van de platen ook zorgt voor vulkanische activiteit, weet inmiddels iedereen

Goed, onze wandeling voert ons over verschillende stukken aardkorst en ook deels door een indrukwekkende kloof. Er stroomt een rivier, de Öxará, langs en door met een waterval van 22m, de Öxarárfoss.Deze rivier mondt uit in Thingvallavatn, IJslands grootste meer van 83,7 km2.

Overigens is Thingvellir ook nog eens bekend vanwege de volksvertegenwoordiging, die vanaf 930 hier jaarlijks bijeenkwam voor o.a. een parlementsvergadering, feest, handel en rechtspraak. Zo zijn hier vele mensen terechtgesteld, vele vrouwen verdronkenen diverse heksen verbrand. De laatste bijeenkomst was in 1798, hoewel in 1944 op deze plek de Republiek IJsland werd uitgeroepen.

Na een welverdiende lunch voert Jummy ons weer over de hobbelweg langs Geysir naar Gullfoss, een erg fraaie waterval in twee delen, totaal 32m. De enorme nevelwolken zorgen ervoor dat er bij zonnig weer een fraaie regenboog ontstaat, die de waterval de naam 'gouden waterval' heeft gegeven. We geloven het direct, hoewel het nog steeds wat regent. Indrukwekkend is de waterval in elk geval wel.

Op de weg terug naar Geysir wordt het zowaar droog. Dat hadden we kunnen weten, want het is inmiddels bijna 18u. Na het diner gaan we dan ook wederom naar de geisers, om dit schouwspel bij mooi zonnig weer te kunnen aanschouwen.

Op het moment dat ik dit typ, is het hier rond 22u en schhijnt de zon nog volop! Een aparte belevenis...

Morgen pakken we Jimmy weer vol en vervolgen we de route naar Kirkjubaejarsklaustur. Deze route zal ons langs de Eyjafjallajökull voeren, de vulkaan diede halve wereldvloot aan de grond hield.